История таксиста в Тбилиси. 70-75-летним мужчиной из Самегрело.
Такси, припаркованные в Дигоми
— Как ты поедешь в Самгори?
— Сколько вы можете заплатить?
— Я заплачу 10 лари.
-Хорошо.
Извините, это неудобно, но откуда?
— Я с Панкиси, Кист.
— Значит, вы чеченец?
-Это так.
— В мире нет нации, которой ценю больше, чем чеченца, худшего чеченца, которого я предпочитаю лучше всего нации.
— Это понятно.
— Почему бы не удивиться, почему?
— Мне очень интересно.
— Я расскажу вам историю, настоящую историю.
«Во время войны в Абхазии семья моей кузины жила там и оставалась со своей семьей в Абхазии, он не мог уйти.
были 2 девушки, 20 и 22 года, были самыми красивыми, отец не позволял даже выити из дома. Рядом с ними были два батальона, один был Баграмян, вторым чеченци.
Однажды в Баграмянском батальоне узнали, что близко грузинская семья и 2 девушки они пришли и забрали одну девушку.Ее крики слышались по всему району, забрали в батальон,. чеченцы узнали об этой истории, и после большой битвы эту девочку вернули семье.
После этого инцидента члены баграмянов снова отправились в грузинскую семью, увезли вторую девушку кто-та опять сообщили чеченцам.
Они снова столкнулись с этим батальоном,и девочку вернули семье.
рассердившие на это 7 человек из баталена баграмяна вернулис семью, вывели из двора всью семью, убили бабушку и мать этих девушек, а девочки были из……..ы. перед отцом, а затем расстреляны.отец был связан.
Эта историю узнали чеченци, семь человек, которые все это сделали, отвели в тот же двор,заставили их выкопат 4 гробницы, эти женщины были похоронены.
Еще одна большая могила была вырыта перед моим двоюродным братом 7-их баграмянцов растреляли и всех похоронили в большой могиле.
отец сбежал, пересек границу в Зугдиди.
В течение 4 дней этот человек не разговаривал, когда начал говорить тогда и узнали эту историю.
Он жив до сих пор, и всегда говорит с перва Бог, потом чечен, для меня и моей семьи, чечен после Бога.
Для меня большая честь выплатить мне немного того, что сделали чеченцы, но мы никогда не сможем заплатить за это.
Вы можете путешествовать на моем такси, куда бы вы ни отправились!»
история расказана 2-3 дня назад.
,,ჯერ ღმერთი,შემდეგ ჩეჩენი»
თბილისში ტაქსის მძღოლის მიერ მოყოლილი ამბავი, სადღაც 70 — 75 წლის კაცი იქნებოდა, სამეგრელოდან…
დიღომში გაჩერებული ტაქსი..
— სამგორში რამდენად გახვალთ?
— რამდენის გადახდა შეგიძლია?
— 10 ლარს გადავიხდი.
— კარგი, წავედით.
უკაცრავად, უხერხული კითხვაა, მაგრამ სადაური ხარ?
— პანკისელი ვარ, ქისტი.
— ანუ, ანუ შენ ჩეჩენი ხარ?
— ნამდვილად ასეა.
— სამყაროში არ არსებობს ერი, რომელსაც ჩეჩენზე მეტად ვაფასებ, ყველაზე ცუდი ჩეჩენი მირჩევნია ნებისმიერი ერის საუკეთესო ადამიანს.
— გასაგებია.
— არ გაინტერესებს რატომ?
— ძალიან მაინტერესებს.
— ამბავს მოგიყვები, რეალურ ამბავს.
,,აფხაზეთის ომის დროს, ჩემი ბიძაშვილის ოჯახი იქ ცხოვრობდა, ოჯახთან ერთად დარჩა აფხაზეთში, გამოსვლა ვერ მოასწრო.
2 გოგო ჰყავდა, 20 და 22 წლის, ულამაზესები იყვნენ, მამა უფლებას არ აძლევდა რომ სახლიდან გასულიყვნენ, რადგან იცოდა რომ შეიძლებოდა რამე დამართნოდათ.
ორი ბატალიონი იდგა მათთან ახლოს, ერთი ბაგრამიანის იყო, მეორეში ჩეჩნები იყვნენ.
ერთ დღესაც ბაგრამიანის ბატალიონში თურმე გაიგეს, რომ ახლოს, ქართულ ოჯახში გოგოები იყვნენ და მივიდნენ მანდ, მიუხედავად წინააღმდეგობისა, 1 გოგო წაიყვანეს.
თურმე მისი ყვირილი მთელ იმ ტერიტორიაზე ისმოდა, წაიყვანეს თავიანთ ბატალიონზე, მისი გაუპატიურება უნდოდათ.
ამ დროს ჩეჩნებს გაუგიათ ეს ამბავი, შევარდნენ და დიდი ჩხუბის შემდეგ, ეს გოგო წამოიყვანეს, წაიყვანეს სადაც ქართველები იდგნენ, გააგებინეს რომ ომის გამო არ მიდიოდნენ მათთან და ეს გოგო გადასცეს. უთხრეს რა სიტუაცია იყო და სთხოვეს სამშვიდობოზე გაეყვანათ.
ამ ამბის შემდეგ, ბაგრამიანის წევრები ისევ მისულან სახლში, მეორე გოგო ეგულებოდათ, მეორე გოგოც წაიყვანეს, რის შესახებაც ჩეჩნებს ვიღაცამ შეატყობინა.
ისინი ისევ შევარდნენ ამ ბაგრამიანის ბატალიონში, გამოიყვანეს ის გოგო და ისევ იქ მიიყვანეს, სადაც მისი და, ამ დროს თურმე ის ადრე მიყვანილი გოგოც კი არ ჰყავდათ გაყვანილი სხვაგან და იქვე იყო.
ამ ჩეჩნებს ისიც კი არ უთხრეს, რომ პირველი გოგო ჯერ კიდევ იქ იყო.
არ ვიცი რა ქნეს, რატომ არ გადაიყვანეს ჩვენებმა სამშვიდობოზე, გაყიდეს ალბათ ,მაგრამ ნებისმიერ შემთხვევაში, ეს ორივე გოგო ისევ ბაგრამიანის ბატალიონის წევრებთან აღმოჩნდა.
მათ ამ ამბავზე გაბრაზებულებმა, 7 — მა ადამიანმა იმ ოჯახში წაიყვანეს ეს ორი გოგო, მამა გამოიყვანეს ეზოში, დააბეს სკამზე, მის თვალწინ მოკლეს ბებია, ასევე ამ გოგოების დედა, ხოლო ეს ორი გოგო მამის თვალწინ გააუპატიურეს და შემდეგ დახვრიტეს.
იქვე ეზოში დატოვეს ეს მოკლულები, მამაც მიბმული დატოვეს მანდ.
ეს ამბავი ისევ ჩეჩნებამდე მისულა, როგორრაც გაარკვიეს შვიდივე ადამიანი, ვინც ეს გააკეთა, ყველა წაიყვანეს იმავე ეზოში, გაათხრევინეს 4 საფლავი, ეს ქალები დამარხეს.
კიდევ ერთი დიდი საფლავი გათხარეს, ჩემი ბიძაშვილის თვალწინ 7 — ვე მოკლეს და იმ დიდ საფლავში ყველა ერთად დამარხეს.
ხოლო ეს კაცი გამოხსნეს, აღარ ენდნენ მათ , ვისაც გოგოები მიაბარეს და ვინც ბაგრამიანთან მათი აღმოჩენა დაუშვა, თავად ჩუმად გადაკვეთეს საზღვარი, ზუგდიდის მხარეს გადმოიყვანეს და გამოუშვეს.
4 დღის განმავლობაში ხმას არ იღებდა ეს კაცი, როცა დაიწყო ლაპარაკი, ვკითხეთ რა მოხდა და მოყვა ეს ამბავი.
ის დღემდე ასე ცხოვრობს, მისთვის ჯერ ღმერთია, შემდეგ ჩეჩენი, ჩემთვის და მთელი ჩემი ოჯახისთვის ასევე ღმერთის შემდეგ ჩეჩენია.
ჩემთვის დიდი პატივია, რომ შემიძლია მცირედით მაინც გადავიხადო იმის სამაგიერო, რაც ჩეჩნებმა გააკეთეს, თუმცა სრულად ამის გადახდას ჩვენ ვერასდროს შევძლებთ.
შენთვის უფასოა ჩემი ტაქსით მგზავრობა, სადაც არ უნდა მიდიოდე!»
სტილი შეძლებისდაგვარად დაცულია, ამბავი 2-3 დღის წინანდელია.
Шайх Мансур
Chechenews.com
28.08.17.